Beschrijving
De snelle opkomst van richtlijnen, protocollen, verplicht monitoren en digitale
behandelingen binnen de geestelijke gezondheidszorg, zet de ambachtelijke en
creatieve kant van het psychotherapeutisch werk in toenemende mate onder druk.
De standaardisering en digitalisering in de ggz roept de vraag op welke rol er overblijft voor de therapeutische relatie. Voorstanders van standaardisering en digitalisering kennen aan de therapeutische relatie een beperkte, aspecifieke betekenis toe. Zij menen dat ‘bewezen effectieve’ therapeutische technieken de eigenlijke werkzaamheid van psychotherapie verklaren. Vanuit diverse moderne relationele therapiemodellen is de therapeutische relatie juist beschreven als een specifiek veranderingsinstrument, waaraan elke afgebakende therapeutische techniek principieel ondergeschikt is.
